کد مطلب:48855 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:5

گنجینه پرسمان » قرآن

تفسير آية 83 سورة اعراف را به طور كامل توضيح دهيد؟

در چندين سورة قرآن، خداوند به داستان زندگاني حضرت لوط ـ كه يكي از پيامبران معاصر حضرت ابراهيم است ـ اشاره كرده است، يكي از آن موارد، سورة اعراف، آيههاي 80تا 84 است.

آية 83 سورة اعراف در ادامة بيان داستان قوم حضرت لوط و قوم ايشان است. ميفرمايد: فَأَنجَيْنَـَهُ وَأَهْلَهُوَّ إِلآامْرَأَتَهُو كَانَتْ مِنَ الْغَـَبِرِينَ ;(اعراف،83) ]چون كار به اين جا رسيد[ ما، او و خاندانش را رهايي بخشيديم جز همسرش كه با بازماندگان ]در شهر[ بود.

قوم لوط مردمي ثرتمند، مرفه و شهوتران بودند و دچار عمل زشت هم جنس بازي شده بودند. هر چه حضرت لوط آنان را نصيحت نمود و با گفتار منطقي با آنان سخن گفت، نپذيرفتند و گفتند: لوط و پيروان او را از شهر خود بيرون كنيد.

هنگامي كه پند و اندرز منطقي و نصيحت و خيرخواهي حضرت لوط نتيجه نداد، خداوند آنان را وعده عذاب داد و به لوط دستور داد تا شب، بي آن كه كسي خبردار شود، با اهلش از شهر خارج شود، مگر زنش كه بايد در شهر بماند و هلاك گردد.

صبح باراني از سنگ بر شهر باريد و همة شهر را نابود كرد.

واژة غابرين در آية جمع غابر است و غابر به كسي ميگويند كه همراهانش بروند و او باقي بماند. از اين آية شريفه چند نكته استفاده ميشود:

1. تنها خانواده و بستگان لوط به او ايمان آوردند; چون در آيه فرموده: اهل لوط از عذاب نجات يافت.

2. آن چه در رهايي عذاب لازم است ايمان و عمل صالح است; انتساب به پيامبر براي رهايي از عذاب كافي نيست از اين رو، همسر لوط چون ايمان نياورد، هلاك گرديد.

3. پايان كار ستمگران و مخالفان پيامبران الهي، هلاكت وعذاب است.(ر.ك: تفسير نمونه، آيت الله مكارم شيرازي و ديگران، ج 6، ص 242 ـ 247، دار الكتب الاسلامية / تفسير راهنما، علي اكبر رفسنجاني، ج 6، ص 110، انتشارات دفتر تبليغات اسلامي، قم.)